Pp en Mm in Afrika (deel 2)

Hallo allemaal,

Nog maar één nachtje en dan zit mijn Afrika avontuur er op. Wat is de tijd snel gegaan. Ik ben al zo gewend aan het Afrikaanse leventje hier, dat ik me afvraag of ik het wel ga redden in het stressvolle kikkerlandje. Aaah, nee hoor, dat zal vast wel meevallen. Ik heb enorm veel zin om naar huis te gaan en iedereen weer te zien! Het is nu goed geweest.
Samen met Pp en Mm hebben we nog een heel gezellige week gehad. Ik zal jullie kort vertellen wat we zoal hebben beleefd!

Maandag 16 mei: Bezoek aan Township Crossroads
Via mevrouw van Schaik, uit onze kerk, hebben wij contact kunnen maken met een vriendin van haar die in Zuid Afrika woont en veel betekent voor mensen in de Township ‘Crossroads’. We werden uitgenodigd om een kijkje te nemen van het werk dat haar kerk daar doet. Dit was erg indrukwekkend. De kerk van deze oudere mevrouw, Elna Kotzé, doet veel ontwikkelingshulp op allerlei gebied. Zo hebben zij een voorschoolse opvang opgericht voor kleuters, een dagverblijf voor kinderen met een verstandelijke beperking en een dagopvang voor ouderen. Samen met nog een paar andere gastvrije mensen van de kerk van mevrouw Kotzé, hebben we alle projecten bezocht. Allereerst liet Dominee Johan ons de voorschoolse opvang zien. Wat een lieverdjes allemaal! Maar dan zie je in Nederland een klas van hooguit 30 kleuters…. Nou, hier waren het 62 kleuters! Van zo’n 3 a 4 jaar! Ze zaten allemaal in de kring op de grond en zongen uit volle borst. Wat een ritme hebben deze kinderen. Maarja, dat wist ik al wel: zwarte mensen hebben een veel betere ‘soul and sound for music’. Echt wat een dotjes, ik wilde ze allemaal wel knuffelen!
Na de voorschoolse opvang zijn we naar het dagverblijf voor kinderen met een verstandelijke beperking geweest. Wat een goed werk wordt daar verricht! Je kunt je bedenken dat als zo’n kind in een Township opgroeit en onder armoedige omstandigheden moet leven, het heel moeilijk is om dit kind toch een fijn leven te geven. In dit dagverblijf doen vrijwilligers er alles aan om er toch het beste van te maken. En ook dit waren echt lieverdjes. Zo’n 20 kinderen liepen, kruipen, zaten, lagen, rolden rond, maar hadden toch het grootste plezier. Ze ontvingen ons met een lach op het gezicht en bleven maar zwaaien. Dat was best heel ontroerend.
De dagopvang voor ouderen vond vooral Mm erg interessant, omdat zij natuurlijk ook met deze mensen werkt op het Hoge veld. We werden uitgenodigd om een lekker kopje thee te drinken. Een oud vriendelijk opaatje nam wel 4 grote scheppen suiker in de thee! Haha, dat was grappig. Het werd een gezellig theekransje waar we gesproken hebben over Afrikaans, Nederlands en de mooie dingen van Afrika.
Het was een indrukwekkende dag!

Dinsdag 17 mei: Rondrit door de Cederbergen
Pp wilde graag nog een stuk verder het land in. Zuid Afrika verkennen! Dus daar gingen we dan. Spullen ingepakt voor een dag en een nacht en in de auto op weg naar de Cederbergen. Wat was dat mooi! Roodachtige bergen waar nog veel begroeiing was. Dit gaf de mooiste uitzichten. De lucht was strakblauw en de weg waarop we reden was zanderig… We konden dan ook maar 40 km per uur rijden. Hobbel de bobbel… Maar dan kun je wel goed om je heen kijken (behalve Pp dan..). En dat was fantastisch! Na een lange rit zijn we aangekomen in Clanwilliam. Een plaatsje ongeveer 200 km ten noorden van Stellenbosch. Hier hebben we een hotel gezocht en dit was echt een supermooi hotel. Pp en Mm sliepen in een hemelbed en de vloer was van marmer en de badkamer was heel modern en sfeervol ingericht. Dat was leuk! We hebben ’s avonds lekker gegeten in het restaurant bij het hotel en doken toen al snel ons bed in, want we waren best heel moe.

Woensdag 18 mei: Langs de Westkust terug naar Stellenbosch
Na een lekker ontbijt reden we terug langs de westkust. Dit was een mooie route en aangezien de verkiezingen waren, was het zeer rustig op de weg. Onderweg kwamen we een stembureau tegen. Hier stonden wel 100 mensen buiten in de rij om te stemmen. Dit was een mooi gezicht. Kiesrecht voor zwart, blank en gekleurd, is er nu ongeveer 20 jaar. Het is voor de mensen nog steeds een bijzondere dag. Iedereen is vrij en gaat dan ook al vroeg in de morgen naar de stembus, ongeacht of je daarvoor 25 kilometer moet lopen en je er een hele morgen voor in de rij moet staan. Het is allemaal rustig verlopen en een dag later zagen we op tv de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen: over het algemeen heeft het ANC (African National Congress, de partij van Nelson Mandela) het groots aantal stemmen gekregen. Hier rond Kaapstad kwam echter het DA (Democratic Alliance) met de meeste stemmen uit de bus. Wij denken dat dit komt doordat blanken veel op deze partij stemmen. En in Kaapstad wonen veel blanken in verhouding met de rest van Zuid Afrika.
Onderweg kwamen we langs een vogeleiland waar in de zomer wel 200.000 Jan van Genten (dat zijn vogels) broeden. Helaas waren er nu niet zoveel. Dit omdat ze nu weer naar het Noorden zijn gevlogen, naar de golf van Benin, Bij Ghana.
Ook hebben wij hebben deze dag ‘West Coast National Park’ bezocht. Dit was een heel mooi park, waarin een lagune (een baai) lag. Hier keek Pp zijn ogen uit… Ja door de verrekijker dan. Want er waren heel veel vogels te spotten…. Haha. Ik mocht EINDELIJK een stukje rijden in de auto. Want met Lars kon het niet aangezien er maar één mocht rijden. En nu had Pp er voor één bijrijder bijgekocht, maar dat is Mm.. Maar zij wil niet rijden, dus mocht ik eindelijk een stukje crossen door het natuurgebied. Haha!

Donderdag 19 mei: Cape town en Home affairs
We wilden graag Robben Eiland bezoeken. Maar helaas was het vol! Zaterdag kunnen we terug komen. Dus toen maar Cape Town ingegaan en nog even over de Green Market Square geslenterd, waar we de laatste (ja echt de laatste…) souvenirs hebben gekocht. Pp ging natuurlijk niet mee met deze bezigheid, en ging voor de kerk op een bankje wachten. Er kwamen zwervers naar hem toe en later zat hij te zeuren om een broodje.. Maar hij had ze zelf allemaal weggegeven aan de zwervers! Nou, goed bezig hoor Pp, maar dan niet zelf klagen dat je ‘honger’ hebt!
Ik heb nog geprobeerd om voor de vijfde poging mijn visum te verlengen. Maar dit is weer niet gelukt. Nu maar hopen dat ik zonder problemen de grens over kan…
Na Cape Town bezocht te hebben gingen we naar Houtbay om daar op de boot te stappen richting ‘Seal Island’. Hier ben ik ook met Maike en Silva geweest, maar aangezien de golven toen zo hoog waren door het noodweer heb ik er niet veel van kunnen zien. Daarom nam ik mijn ouders mee voor een tweede keer. Nu heb ik alle 8000 zeehonden persoonlijk kunnen ontmoeten haha!
Aan deze dag kwam geen einde, want de terugweg ging via de wereldberoemde ‘Chapman’s Peak Drive’. Een prachtige weg met super uitzichten op de Oceaan en Houtbay!

Vrijdag 20 mei: Safari ‘Fairy Glenn’
Een geweldige dag! Op safari: dat MOET je gewoon hebben gedaan als je naar Afrika gaat! En ik vind het het mooiste dat er is. Op zoek naar wild! Met Lars samen heb ik twee safari’s gedaan. Het Addo Elephant park, dat super groot is en je echt het idee hebt dat de dieren in het wild leven (dat doen ze uiteindelijk ook natuurlijk) en de tweede safari was in een soortgelijk park als we vandaag bezocht hebben. Een wat kleiner park afgezet met een hek. De leeuwen zijn dan wel in een apart gebied gezet. Want ja, anders zijn binnen de kortste keren alle bokken opgegeten! Dat zou natuurlijk zonde zijn.
In een grote Jeep en een superleuke en grappige gids begon de tocht al goed. Na een stevig ontbijt zagen we al de eerste olifant. We reden door het park, hobbel de bobbel.. En zagen van alles! Olifanten, giraffen, struisvogels, zebra’s, springbokken (het nationale dier van Zuid-Afrika), bontebokken, leeuwen, neushoorns, oryxen en buffels! De gids, of zoals hij zichzelf noemde: Ranger Danger, wist allerlei leuke feitjes te vertellen over de dieren. Bijvoorbeeld, want dat wist Juf Hanneke nog niet, dat de vogeltjes dichtbij de voeten van de neushoorn blijven, omdat door het gestamp van de grote voeten, de insecten naar boven komen en de vogeltjes het dan natuurlijk zo op kunnen eten! Grappig he! :)
Na een tocht van 4 uur kregen we een lekker buffet en werd Hanneke nog beschilderd op haar gezicht volgens de Xhosa tradities door een Afrikaanse vrouw.

Zaterdag 21 mei: Robbeneiland
Nu was de dag aangebroken dat ik eindelijk zou zien waar Nelson Mandela 18 jaar gevangen heeft gezeten. Met de boot, die toen ook gebruik werd om gevangenen naar het eiland te vervoeren, gingen we op weg naar het eiland. Het was best een lange tocht dus toen realiseerde ik me pas echt dat ontsnappen onmogelijk was en je echt geïsoleerd was van de buitenwereld. Niks kwam je meer te weten van wat er zich op het vasteland afspeelde.
We kregen een rondleiding door een ex-gevangene. Deze man was veroordeeld voor sabotage en was van 1977 tot 1982 gevangen. Dus hij kent Nelson Mandela goed. Hij vertelde dat ze op zaterdag mochten rugbyen en voetballen op het veld. Hier had hij goede herinneringen aan. De rest natuurlijk niet. Ontsnappen was niet alleen onmogelijk doordat het zo’n grote afstand was om te zwemmen, ook de haaien zwemmen rond het eiland aangezien er veel zeehonden leven. Vandaar ook de naam Robbeneiland. En trouwens, ook al haalde je wel het vasteland, je werd toch weer gezocht en opgepakt. In de jaren 90 waren er geen politieke gevangen meer. Gelukkig was de apartheid toen eindelijk afgeschaft en werd de partij ANC gelegaliseerd.

Zondag 22 mei: Nature reserve ‘Jonkershoek’
Vandaag zijn we eerst naar de kerk geweest. Wat ik zo jammer vind is dat er in de kerk alleen maar blanken zaten. Vorige week zijn we ook naar de kerk geweest (een andere) en hier zaten alleen maar gekleurde mensen. Ook hieraan kun je zien dat de verschillende rassen nog steeds niet gemengd zijn. Maar de dienst was trouwens wel leuk. Er was een vlotte dominee.
Na de dienst kwam Pp erachter dat er heel dichtbij nog een Natuur reservaat is. Dus daar konden we mooi heen. We hebben gewandeld en zagen twee grote zwarte adelaars! Eentje vloog er heel dicht langs ons heen. Dat was mooi om te zien. De spanwijdte is zo’n 3 meter!
En morgen…. Is het tijd om de koffers weer in te pakken! Dat zal nog wel een klus worden, want ik heb echt zóveel spullen! We hebben er al een extra trolley bijgekocht…

Ik ZIE jullie snel!!!! Eindelijk weer naar het vertrouwde landje!

Veel liefs en groetjes ook namens mijn ouders,

Hanneke.